Na een voorspoedige reis, met de nodige stops en rustmomenten, kwamen we aan bij de dierenarts die Lenka had doorgegeven net buiten Praag. Hier zou wat bloed worden afgenomen om het progesteron te bepalen. De uitslag werd aan Lenka doorgebeld.
Dus weer in de auto en het laatste stuk naar Kobylí. Dat was nog ongeveer 2,5 uur rijden, het laatste stuk in het donker en in de regen...
Bij het hotel aangekomen en ingecheckt, Lenka zou er ook met een paar minuten zijn.
Toen ze er was, hebben we kennisgemaakt en besproken wat we zouden doen. De progesteronwaarde was namelijk 1,9 ng/ml gemeten. Dit is erg laag, dus de vraag was hoe dat kan. Besloten om de volgende morgen bij een dierenarts in de buurt, de test te herhalen. Lenka zou me om 9 uur op komen halen. De dierenartsen hier werken niet op afspraak, er is de hele dag inloopspreekuur.
Nadat er weer bloed afgenomen was (we zouden om 15 uur de uitslag krijgen), heeft Lenka me een rondleiding gegeven door Kobylí en verteld wat er in de omgeving te zien was.
's Middags hebben we dan ook meteen een mooie wandeling gemaakt naar een uitkijktoren en door het bos weer terug, waar ik Chanti met moeite kon terugroepen toen we een groepje reeën tegen het lijf liepen. Heel bijzonder, zo dicht bij de bebouwing.
De uitslag van de progesterontest was 4,5ng/ml. Afgesproken om de honden de volgende avond kennis te laten maken.
Vrijdagochtend nog een wandeling gemaakt aan de andere kant van het dorpje langs de wijngaarden, ook hier weer een ree tegen gekomen. Lekker in het zonnetje een boek gelezen, want het is ongeveer 18 graden.
Om 17 uur zou Lenka me op komen halen, maar toen regende het net, dus nog heel even gewacht. Daarna konden zowel Chanti als ik, Aik eindelijk ontmoeten.
Hij had alleen oog voor Chanti en Chanti voor hem, ze hebben gespeeld en elkaar uitgedaagd. Aik heeft Chanti een paar keer besprongen, maar daar bleef het verder ook bij.
De volgende dag zouden we het nog eens proberen.
Op zaterdag 6 mei is Chanti voor de eerste keer succesvol gedekt, ze gilde moord en brand, daarna hebben ze ongeveer 10 minuten gekoppeld gestaan.
Nu kon ik ook even contact maken met Aik, wat is het een lieve hond. Hij is vrij rustig en een echte kroelkont. Lenka vertelt dat hij met ieder mens en dier overweg kan.
's Middags naar een stadje gereden dat een mooi kasteel met bijbehorend park had. Het was erg druk, maar we hebben heerlijk door het park gewandeld.
Op zondag 7 mei hadden we weer afgesproken om de honden bij elkaar te laten, het was behoorlijk warm en de honden hadden duidelijk minder motivatie dan de dag ervoor. Maar uiteindelijk is Chanti voor de tweede keer gedekt en hebben ze weer zo'n 10 minuten gekoppeld gestaan.
Daarna nog even gezeten en gekletst en het nodige papierwerk geregeld en de swab voor het DNA-profiel van Aik afgenomen.
Ik had het hotel tot maandag gereserveerd, maar wilde graag weten wat de honden maandag nog zouden doen. We verwachtten er beide niet veel van, maar als je zo een lange reis maakt, wil je toch alle mogelijkheden geprobeerd hebben.
Maandagochtend, na 5 minuten was al duidelijk dat beide honden er klaar mee waren. Aik wilde daarna nog wel spelen met Chanti, maar die had er totaal geen zin meer in.
Dus hebben we afscheid van elkaar genomen en heb ik in het hotel nog ontbeten en uitgecheckt.
Om kwart voor 9 de terugreis aanvaard. Deze is spoedig verlopen, op een kleine verdwaling in Praag, een stortbui en wat file in Duitsland na.
Wat is het fijn om dan na zoveel kilometers het bordje met Amsterdam weer te zien.
Het was een onvergetelijke ervaring en nu is het weer afwachten of Chanti drachtig is. Dit zullen we over ongeveer 3 weken weten als er een echo is gemaakt.
U hoort het dan natuurlijk gelijk :)
Aik en Chanti poseren nog even in de tuin |
Wachten,wachten,wachten. Spannend hoor
BeantwoordenVerwijderen